Dag 5 & 6: Klussen, visites, krampen en bergen

Dag 5:

De groep die de laatste dagen op bezoek was geweest bij de oudjes, zijn vandaag hard aan de slag gegaan met gips en kwasten. in het ene huisje zijn de muren van woon-, slaap-, speel- en leefkeuken prachtig appeltjesgroen geschilderd. In het andere huisje is naast de slaapkamer nu ook de keuken voorzien van flink opgeknapte muren. De meegebrachte Ikea-keuken is nu ook grotendeels in elkaar gezet. Onder het kopje foto's in het linkermenu kunt u vanaf nu ook foto's vinden van de projecten.

Bijzonder is dat de kinderen, zo ongeveer van 4 tot 11 jaar, leren van ons naast schuren, afplakken, opruimen en schoonmaken ook een beetje de Nederlandse taal, terwijl wij ons leren wegwijs te maken met Hongaars. Toch wel handig om te vragen om water met ' viez, viez' in plaats van te wijzen op de regenton en duidelijk te maken met handen en voeten dat je eigenlijk schoner water nodig hebt.

De groep van de sociale projecten werd opnieuw opgedeeld in verschillende groepen. Een groepje van 6 mensen ging met een busje de stad uit om daar voedselpakketten uit te delen en gezelligheid te brengen. Enigzins vreemd is wel dat de (Roemeens/Hongaarse) begeleiders cadeautjes gaan halen voor net-verjaarde oudjes, maar dit precies een uur na elkaar halen. Hetzelfde cadeautje in dezelfde winkel, maar ja.. de planning was zeker anders. Dat is blijkbaar ' op z'n Roemeens'..

Het andere groepje, bestaande uit 2 meiden, kruisten de stad op een fiets. De Roemeense begeleider was wel bang voor de Nederlandse fiets-kunsten.. zijzelf was nog niet zo zeker. Afstappen voor elk zebrapad, terrasje waar je overheen gaat en een hoogteverschil wat moet worden overwonnen.. Nederlanders zijn wat luier met lopen ;)
Ook een van deze oudjes was jarig geweest.. Ze vroeg ons hoe oud wij waren.. 'haanj? haanj?' Met wat vingeropsteken werd het wel duidelijk. Zij was maandag 84 geworden en gaf ons als traktatie wat prikwater in een half-jaar-niet-afgewassen beker en een stuk chocoladetaart wat zo'n 1,5 dag scheef heeft gelegen in de ingewanden.Lief bedoeld, maar niet echt voor westerse magen. Na nog wat adresjes met prikwater (half lauw tot echt warm) en koffie dat naar half-opgewarmde modder smaakt, maar wel veel blijheid omdat westerse mensen blijkbaar aan hen denken, begeven we ons misselijk terug naar Julia Home. Wel bijzonder.. deze mensen die niet al teveel hebben vinden het geweldig om ons van snoepjes, chocolade en taart te voorzien.

Na het eten stappen we in de busjes naar een kinderkamp in de bergen.. een prachtige tocht door het Roemeense landschap. Aan het einde schommelde de bus behoorlijk.. waardoor we ons afvroegen of in busjes turbulentie ook een rol kan spelen.. Aangekomen eten we heerlijke Roemeense specialiteiten, genieten we van een kampvuur en gaan we gauw slapen. Na zonsondergang zul je je zaklamp moeten gebruiken om de slangen te herkennen, want elektriciteit is er niet.

Dag 6:

Na een nogal gebroken nacht vanwege het enthousiasme van de kinderen die boven ons ' sliepen', worden we wakker in een prachtig berglandschap. In een ijskoude rivier wassen we ons en zijn direct weer fris en fruitig.
Een ontbijt van speciaal voor ons geregelde Nederlandse brinta wacht, zodat we met goedgevulde magen de berg kunnen beklimmen. Een heerlijke wandeling, fris kristalwater, mooie uitzichten en een ongelukje bij het waterspel met stenen (goed afgelopen, geen zorgen..) later keren we terug bij de kinderen. Na een late lunch kregen we de gelegenheid om de tieners echt te leren kennen. Deze kinderen zijn niet allemaal christen, maar krijgen hier wel een Bijbelse boodschap mee. Ze leren Bijbelteksten, liederen en zongen speciaal voor ons. We leerden bekerspelletjes, veel Hongaarse woorden en speelden Holland-Roemenie wedstrijden met voetbal en volleybal, uno en Jungle Speed.

Eind van de middag werden we uitgezwaaid door de hele groep en keerden we terug naar Julia Home.

Op de vragen over de tweedeling in de maatschappij: deze is inderdaad best bijzonder. In Oradea zelf zien we een groot verschil tussen arm en rijk. We fietsten langs een rivier waar aan de ene kant grote vrijstaande huizen stonden en aan de andere kant vervallen flats en krothuisjes. De supermarkten liggen wel vol, omdat daar veelal ook Roemenen komen. De arme Hongaarse etnische bevolkingsgroep (die overigens hier wel groot is) doet vaak ook boodschappen bij Hongaarse 'sjaggeraartjes' . Er wordt onderling sterk gekeken naar deze verschillen van ' Roemenen ' vs. ' Hongaren' .

Trouwens.. bedankt voor alle reacties! Het is geweldig fijn om te merken dat zoveel mensen ons volgen en met ons meeleven. We brieven alle reacties door en genieten ervan!